查词语
[释义](动)〈口〉发呆,愣神儿。 [构成]动宾式:发|愣 [例句]他坐在那发愣。(作谓语)
发呆
1.[口] stare blankly; be in a daze; be in a trance
◎ 发愣 fālèng(1) [daze]∶发呆,发昏(2) [trance]∶恍惚,出神见“ 发楞 ”。